Serie de leukste lunch mama-interview: Lianne

Wie ben je? Vertel wat over jezelf.

Hoi! Mijn naam is Lianne, 34 jaar oud en ik woon samen met mijn vriend, dochter Elin van zes en zoontje Tobian van twee in het centrum van Utrecht. Wij wonen in een gezellige buurt die ik vaak omschrijf als een dorpje midden in de stad. Naast het gewone leven van werken, school en clubjes gaan wij er graag met z’n vieren op uit; even de stad in om een ijsje te halen of de stad juist uit en lekker door de bossen struinen.

Wat vind je zo leuk aan het maken van leuke lunches?

Het leukste vind ik toch dat het een soort gezamenlijke hobby is geworden van mijn dochter en mij. Wij verzinnen regelmatig graag samen de thema’s die ze leuk zou vinden om een keer mee te krijgen en we kijken vaak samen even op internet of er nog leuke nieuwe prikkers of accessoires te vinden zijn. Daarnaast vind ik het zelf ook wel een ontspannen bezigheid.

Wanneer ben je ermee begonnen?

Toen mijn dochter naar groep 2 ging werd op haar school het continue rooster ingevoerd.

Vanaf dat moment kwamen er veel half opgegeten boterhammen mee naar huis, Elin vertelde mij dan vaak dat ze geen honger had of dat ze niet genoeg tijd had gekregen. Het feit dat mijn dochter soms een hele schooldag op een kwart boterham leefde vond ik ontzettend vervelend, vooral omdat zij een tenger meisje is die gewoon haar maaltijden nodig heeft. Ik sprak mijn zorg uit bij haar juf, gelukkig reageerde zij begripvol en controleerde daarna trouw de trommel van mijn dochter. Toch zat het mij niet lekker, het maakt eten er niet leuker op als de juf constant in je bakje kijkt. Op deze manier modderden wij het jaar door qua lunch en was ik aan het van het schooljaar vast beraden dat het in groep 3 anders zou gaan. Na wat avonden googelen kwam ik bij het bentoboxen terecht. Ik vond het meteen geweldig; de variatie qua eten en de visuele aantrekkelijkheid spraken mij enorm aan. Ik zocht verder naar wat meer Nederlandse varianten op het bentoboxen want hoe leuk die koude rijstpanda’s er ook uit zagen, daar ging ik mijn dochter niet blij mee maken. Zodoende kwam ik uiteindelijk bij sites als De leukste lunch terecht en kon ik begin dit schooljaar voorzichtig beginnen met de eerste boxen.

Waar haal je inspiratie vandaan?

Voornamelijk via Pinterest en via De leukste lunch Facebook-site en De leukste lunch community.

Sommigen vinden het allemaal teveel gedoe: Gewoon leren eten zonder die gekkigheid. Wat vind jij daarvan?

Dan moet ik eigenlijk gelijk denken aan hoe het er vroeger bij ons thuis aan toe ging, mijn broer en ik die ’s avonds nog uren naar ons bord met koude bloemkool zaten te staren. Net zolang blijven zitten totdat je bord leeg was en eten wat de pot schaft, daar waren mijn ouders erg van. Ik ben, mede daardoor, totaal de andere kant op gegaan met mijn eigen kinderen. Als mijn vriend en ik iets eten waarvan ik echt weet dat ze het niet lekker vinden maak ik zonder problemen wat anders voor ze. Ze moeten wel altijd even proeven, bij voorbaat al een vies gezicht trekken vind ik erg vervelend. In mijn beleving mag en kan eten iets gezelligs zijn of dat nou ontbijt, lunch of diner is. En als mijn kinderen blij worden van een wortel in de vorm van een hartje, of een paprika in de vorm van een bloempje zie ik daar echt niets kwaads in.

Op welke lunch ben jij het meest trots?

Ik weet niet of ik een favoriet heb, sommige lukken nou eenmaal beter dan anderen. Sinds ik de Yumboxen gebruik ziet het er al vrij snel leuk uit moet ik eerlijk zeggen.

Tot slot: heb je nog tips voor ouders en opvoeders die hier ook mee willen beginnen?

Begin eens met het brood, steek er een leuk vormpje uit en de brooddoos krijgt meteen een ander uiterlijk. Voor het fruit is een bananentattoo altijd leuk en heel simpel. Gewoon een kindertattoo op de schil plakken en hij ziet er gelijk leuk uit. Ik zeg altijd: wat ik doe is geen hogere wiskunde. Iedereen kan met een paar uitstekers en wat prikkers al hele leuke dingen maken. Je moet er alleen wel plezier aan beleven en wat tijd in willen stoppen, maar als ik nu zie hoe gevarieerd mijn dochter luncht, hoe blij ze met haar boxen is en ik ze bovendien altijd leeg thuis krijg is het mij dat meer dan waard!

groetjes Lianne